نامه سرگشاده شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
به آن دسته از اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد که به تمدید ماموریت احمد شهید رای مثبت ندادند
عضو محترم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد،
“شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران” از آرای منفی و یا ممتنع اخیر شما درباره ادامه ماموریت آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، بسیار متاسف است. البته جای بسیار خوشبختی است که اکثریت همتایان شما، با آگاهی از وضعیت ناهنجار و نقض آشکار حقوق بشر در ایران و با وجدان‌های بیدار خود، در کمال بی‌طرفی، با رای‌های مثبت خود، ماموریت ایشان را لازم دانسته و بار دیگر تمدید کردند.
شما به عنوان اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، فارغ از هرگونه چشمداشت سیاسی و اقتصادی، مسوول پیگیری وضعیت حقوق بشر در همه کشور‌های جهان هستید. شما همچون داوران، نظاره‌گر عملکردهای دولت‌ها با شهروندان خود می‌باشید. اما به نظر همه مبارزان و مدافعان نهادهای حقوق بشری در ایران، شناخت و رای شما در مورد نقض آشکار پیمان جهانی حقوق بشر در ایران نادرست و غیرقابل قبول بود.
فعالیت‌های خستگی‌‌ناپذیر دکتر احمد شهید برای احقاق حقوق شهروندی ایرانیان، از زمان انتخاب در این مسند در سال ۲۰۱۱، پیوسته با مخالفت جمهوری اسلامی مواجه شده است و تاکنون، کوشش‌های ایشان برای سفر به ایران بی‌نتیجه مانده است. ای کاش، شما از خود می‌پرسیدید که اگر جمهوری اسلامی ایران واقعا حقوق شهروندی آحاد ملت ایران را رعایت می‌کند، چرا از سفر دکتر شهید واهمه دارد و به او روادید نمی‌دهد؟
همانطوری که اطلاع دارید حقوق بشر در حوزه‌های زیر در اسفناک‌ترین شرایط قرار دارد.
اعدام‌ها
بنابر آخرین گزارش کارزار لغو گام به گام اعدام (لگام) در سال ۲۰۱۵، جمهوری اسلامی ایران به طور متوسط در هر روز ۲ تا ٣ نفر را به دار آویخته است. ۹۶۹ نفر در سال ۲۰۱۵، در ایران اعدام شده‌اند که این تعداد نسبت به سال ۲۰۱۴ افزایشی ۴۹ درصدی داشته است.
آزادی بیان و اندیشه
آزادی بیان و اندیشه و دسترسی به اطلاعات به شدت محدود است. «گزارشگران بدون مرز»، ایران را دشمن شماره یک مطبوعات نامیده است. ایران کشوری است که یک یادداشت در فیس‌بوک، می‌تواند افراد را راهی سال‌ها زندان کند یا به مرگشان منجر شود.
انتخابات در ایران
با وجودی که انتخابات در ایران برگزار می‌گردد، اما هیچ‌وقت آزاد و عادلانه نبوده است. هرکسی نمی‌تواند کاندیدا شود، آنان از طرف یک نهاد غیر منتخب تائید و یا سلب صلاحیت می‌شوند. دو تن از کسانی که در سال ۱۳۸۹برای ریاست جمهوری در ایران شرکت کرده بودند، پس از ۵ سال، همچنان در حصر خانگی هستند.
اقلیت‌های مذهبی
بهائیان در ایران هیچ‌گونه حقوقی ندارند و بسیاری از رهبران آنها در زندان می‌باشند. مسلمانان اهل تسنن اجازه داشتن یک مسجد در تهران را ندارند. هزاران مسیحی و یهودی، به خاطر فشار مجبور به ترک وطن شده‌اند. طبق قانون شرع جمهوری اسلامی شهروندان مسلمان ایران در صورت تغییر دین با مجازات مرگ مواجه خواهند شد.
حقوق زنان
در قوانین جمهوری اسلامی ایران، زنان و مردان از حقوق مساوی برخوردار نیستند و نقض گسترده و روزمره حقوق زنان به اشکال مختلف دیده می‌شود و تناقص آن با استانداردهای بین‌المللی کاملا مشهود است.
زنان در ایران مجبور به پوشیدن حجاب، در ملاءعام می‌باشند. در ایران زنان حتی از تماشای ورزش مردانه در ورزشگاه محروم‌اند و علاوه بر این، زنان متاهل نمی‌توانند بدون اجازه همسر خود سفر کنند.
زندانیان سیاسی و عقیدتی
جمهوری اسلامی زمانی که به زندانی کردن افراد می‌رسد هیچ‌گونه تبعیض را قبول ندارد. از فعالان حقوق بشر گرفته تا فعالان حقوق زنان، از فعالان حقوق حیوانات گرفته تا وکلا، از روزنامه‌نگاران تا فعالان کارگری از اقلیت‌های مذهبی و قومی تا هنرمندان.
خواهشمندیم به لینک‌های زیر رجوع کرده و آن را ببینید.
https://www.fidh.org/fr/
ipa.united4iran.org
اتحادیه‌های کارگری، معلمان و حقوق آنان
طبق گزارش کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، کارگران و معلمان ایرانی از بسیاری از حقوق اساسی خود چه تحت قانون کار ایران و چه در عمل محروم هستند.
عضو محترم،
همچنان که در گزارش بالا ملاحظه می‌کنید، جمهوری اسلامی ایران کارنامه خوبی در زمینه رعایت حقوق بشر ندارد و شما به عنوان یکی از اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، امکان دادن رای مثبت را سال آینده خواهید داشت. امید ما این است که اشتباه گذشته خود را تکرار نکنید.
با احترام و به امید آن روز
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
فروردین ۱۳۹۵- آوریل۲۰۱۶
shabake.hambastegi@gmail.com
امضا کنندگان:
۱ – انجمن همبستگی ایرانیان – دالاس
۲ – انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس
۳ – انجمن جمهوریخواهان ایران – واشنگتن دی سی
۴ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران/ هامبورگ
۵ – بنیاد اسماعیل خویی
۶ – پیوندسرای نویسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ایران
۷ – جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران – سوئد
۸ – کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۹ – حامیان مادران پارک لاله – دورتموند
۱۰- حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۱۱- حامیان مادران پارک لاله – لندن
۱۲- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۱۳- شبکه همبستگی ملی فرزنو – کالیفرنیا
۱۴- فدراسیون اروپرس
۱۵- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۱۶- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۱۷- مادران صلح مونترال
۱۸- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران – مونترال
۱۹- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران – نیویورک
۲۰- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران – لوس آنجلس