«سعید شیرزاد» ۲۷ ساله و زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج ، که پیش تردرروز چهارشنبه ۱۷ آذرماه با دوختن لب های خود در اعتراض به فقدان امنیتت زندانیان سیاسی و عقیدتی و وضعیت زندانیان بیماردر ایران دست به اعتصاب غذا زده بود، در سی امین روز از اعتصاب غذای اعتراضی خود در شرایط جسمی نامناسبی به سر می برد و مسئولین تا کنون توجه ای به مطالبات او نداشته اند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، طی ۲۹ روز گذشته هیچ رسیدگی و یا صحبتی از سوی مسئولین در خصوص مطالبات این زندانی سیاسی صورت نگرفته است چرا که دلایل اعتصاب وی به اقدامات غیرقانونی رئیس زندان رجایی مربوط می شود.
این فعال سیاسی و عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان چندین بار در پی اعتصاب غذای خود و وخامت جسمی اش به بهداری زندان منتقل شد و از تزریق سرم و اعزام به بیمارستان خودداری کرده است.
«سعید شیرزاد» که در حال تحمل محکومیت ۵ سال حبس تعزیری خود در اندرزگاه ۴ سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج است ، در حالی در سی امین روز از اعتصاب غذای خود به سر می برد که ازمشکلاتی همچون ضعف شدید، افت فشار، درد در ناحیه کلیه و معده، بی تحرکی، عدم تعادل، تپش قلب، کاهش وزن ۱۰ کیلویی رنج می برد.
این زندانی سیاسی ضرب و شتم «مهدی فراحی شاندیز» از سوی مسئولین زندان را از جمله مثالهای فقدان امنیت در زندان و موارد اعتراضی خود اعلام کرده است.
این زندانی در نامه ای به مسئولان زندان اعلام کرده بود به دلایلی از جمله “توهین مستمر ماموران به خانواده های زندانیان، عدم قبول نامه های رسمی اعتصاب غذا که موجب سلب مسئولیت پزشکی از مسئولان زندان میشود، بازداشت اعضای خانواده های زندانیان سیاسی در سالن ملاقات، جلوگیری از اعزام زندانیان سیاسی بیمار به مراکز درمانی، ضرب و شتم زندانیان سیاسی و اعزام اجباری به دادگاه توسط مامورین و نهایتا جلوگیری از گردش هوا در سالن با جوشکاری در و پنجره ها که سلامت زندانیان را در معرض خطر می اندازد” دست به این اعتصاب غذا می زند.
«سعید شیرزاد» طی نامه ای که پیش تر نسخه ای از آن در اختیار کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی قرار گرفته و منتشر شده بود ، در خصوص شکستن اعتصاب غذایش گفته بود: بگذارید برای صدای بی‌صدایان دربند، اعتصاب خود را پیش ببرم. .” او گفته است که پس از روز سی‌ام یا اعتصاب غذای خشک خواهد کرد و یا آنکه اعتصاب غذای خود را خواهد شکست. “
این عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان از ۱۸ خرداد ماه ۱۳۹۳ در بازداشت به سر می‌برد. او بیش از ۲ ماه را در بند ۲۰۹ زندان اوین در انفرادی و بدون داشتن ارتباط با خانواده و وکیل خود به سر برد.
دادگاه این فعال سیاسی، ۲۱ شهریور ماه ۹۴ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی و با حضور وکیل او امیرسالار داودی پس از گذشت پانزده ماه از تاریخ بازداشتش برگزار شد. وی در نهایت به اتهام «ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﮐﺸﻮﺭ» به ۵ سال حبس تعزیری محکوم و حکم صادره در روز چهارشنبه ۲۵ شهریور ماه ۱۳۹۴ به وکیل وی ابلاغ شد.
مصداق های اتهامی که در صدور رای دادگاه مد نظر گرفته شده بود عمدتا مربوط به فعالیت های مدنی وی از جمله دیدار با خانواده های زندانیان سیاسی و گزارشگری از وضعیت حقوق بشر بود.
شایان ذکر است در مدت دو سال اخیر بسیاری از سازمان ها و شخصیت های سیاسی و حقوق بشری خواستار آزادی سعید شیرزاد شده‌اند. ازجمله می توان به بیانیه اتحادیه پست کارگران کانادا، نامه خانم باربارا لوخبیلر معاون رییس کمیسیون حقوق بشر پارلمان اروپا و انتشار بیانیه دانشجویان دانشگاه والتر پیتون در شیکاگوی آمریکا اشاره کرد. همچنین بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد در آخرین گزارش خود به موضوع آقای شیرزاد بعنوان یک مصداق از نقض حقوق بشر اشاره کرده بود.
سازمان عفو بین الملل در دو بیانیه جداگانه در مهرماه سال ۹۳ و فروردین‌ماه سال۹۵ به ترتیب خواستار آزادی فوری این زندانی و در بیانیه اخیر در ارتباط با اعتصاب غذای آقای شیرزاد خواستار اقدام فوری در مورد خواسته‌های وی و آزادی او شده بود.
سعید شیرزاد در دو سال اخیر با نگارش مطالب و یادداشتهایی با مضامین حقوق بشری از درون زندان همچنان به فعالیت خود ادامه داده است، از جمله در مقاله ای در شماره ۴۵ ماهنامه خط صلح در مخالفت با قانون ازدواج کودکان زیر ۱۸ سال در ایران با اشاره به نشست کمیته‌ی حقوق بشر سازمان ملل متحد و تصویب قطع‌نامه‌ای مبنی بر ممنوعیت ازدواج افراد زیر هجده سال و مخالفت ایران و سودان و تصویب نهایی آن در مجمع عمومی به واکاوی معضل پرداخته بود.
