یک کودک مجرم که به اتهام قتل عمد در سن ۱۷ سالگی بازداشت شده بود، به اعدام (قصاص نفس) محکوم شد.
به گزارش روزنامه جوان آنلاین، یک زندانی به نام “پویان” که به اتهام قتل در سن ۱۷ سالگی بازداشت شده بود، از سوی شعبه هفتم دادگاه کیفری یک استان تهران به اعدام (قصاص نفس) محکوم شده است.
قتلی که پویان به خاطر آن به اعدام محکوم شده در آبان ماه ۱۳۹۵ در یکی از محله‌های جنوبی تهران رخ داده است.
پویان در جلسه دادگاه گفته بود: «روز حادثه خواهرم با ناراحتی زیادی به خانه آمد و گفت: سعید از او درخواست رابطه دوستی کرده است. من از دست سعید خیلی ناراحت شدم، چون قبلا این کار را کرده بود و من به او تذکر داده بودم… آن روز چاقو برداشتم و به سراغ سعید رفتم. البته قبل از ترک خانه مشروب خوردم؛ برای همین عصبانیتم زیاد‌تر شد. وقتی سرکوچه رسیدم، سعید آنجا ایستاده بود. من را که دید، خواست محل را ترک کنم. او گفت که آنجا محله اوست و من حق ندارم از آن طرف رد شوم. من ماندم و با او درگیر شدم که کمربندش را کشید و به من حمله کرد. من هم چاقو کشیدم و ضربه‌ای به او زدم که آن حادثه اتفاق افتاد. اصلاً قصد کشتن سعید را نداشتم و می‌خواستم او را تهدید کنم که حادثه ناخواسته اتفاق افتاد. از اولیای‌دم درخواست گذشت دارم.»
وکیل پویان در جلسه دادگاه از قضات خواسته بود که برای وی حکم قصاص صادر نشود، با این حال هیئت قضات پس از ختم جلسه وارد شور شد و با توجه به پرونده «شخصیت پویان را مسئول رفتارش هنگام حادثه تشخیص داد» و او را به اعدام (قصاص نفس) محکوم کرد.
در همین رابطه سازمان حقوق بشر ایران نوشته است: “بر اساس مطالب مندرج در این گزارش به نظر می‌رسد که دادگاه برای تشخیص رشد عقلی پویان، وی را به پزشکی قانونی اعزام نکرده باشد و تنها به بررسی »شخصیت” وی اکتفا کرده باشد. این در حالی است که ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی جدید که از سال ۱۳۹۲ به تصویب رسید به قضات این اختیار را می‌دهد تا برای کودکانی که ماهیت جرم و یا حرمت آن را ندانند و درک نکنند، قصاص صادر نکنند و قضات برای تشخیص این موضوع باید کودک-مجرمان را به پزشکی قانونی اعزام کنند”.
پیمان‌نامه حقوق کودک که ایران نیز از امضا کنندگان آن به شمار می‌رود به صراحت بیان می‌کند که اعمال مجازات اعدام و محکومیت‌های طولانی مدت در مورد کودکان نباید اعمال شود. با این حال، در سال ۲۰۱۷ دستکم پنج کودک-مجرم در زندان‌های ایران اعدام شدند.