خودداری یک زن درویش از شرکت در دادگاه

الهام احمدی، یکی از زنان درویش محبوس در زندان زنان قرچک که با اتهام نشر اکاذیب و توهین به مأموران زندان به دادگاه احضار شده‌بود، از حضور در جلسه‌ی محاکمه خودداری کرد.

به گزارش مجذوبان نور، الهام احمدی که دوره محکومیت ۲ ساله خود را در ندامتگاه شهر ری موسوم به زندان قرچک، سپری می‌کند، پس از انتشار یک فایل صوتی با موضوع فجایع پزشکی زندان زنان قرچک با شکایت محمدی رئیس زندان قرچک به دادگاه فراخوانده شده است.

الهام احمدی که در جریان حادثه‌ی یکم اسفند موسوم به گلستان هفتم بازداشت شده، ابتدا توسط دادگاه انقلاب تهران به ۵ سال حبس تعزیری، ۲ سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود که حکم ۵ سال حبس تعزیری وی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر به ۲ سال کاهش یافت.

این زن درویش پیش‌تر در تماسی تلفنی از داخل زندان، پرده از فجایع پزشکی زندان قرچک برداشته بود و همین باعث شد تا با شکایت محمدی، رئیس زندان قرچک، در دادسرای امنیت تهران برای او پرونده‌ای دیگر با اتهام‌های افترا و نشر اکاذیب تشکیل شود.

زنان درویش پیش از این در ۲۳ خرداد به دلیل اطلاع‌رسانی از وضعیت زندان غیراستاندارد قرچک که سابقاً مرغداری بوده است در محوطه‌ی زندان توسط گارد زندان مورد ضرب و جرح قرار گرفته و به بند زندانیان جرائم قتل و سرقت و مواد مخدر منتقل شده بودند.

پس از آن نیز شکوفه یداللهی، الهام احمدی و سپیده مرادی، ۳ زن درویش زندانی که در بند ۷ زندان قرچک محبوس هستند و به دلیل آنچه آلودگی شدید زندان به بیماری‌های عفونی و بهداشتی می‌نامند، خواستار اعاده‌ی وسایل شخصی‌شان توسط مسئولان زندان شده بودند و پس از پیگیری های مداوم در خصوص وسایل شخصی شان در دفتر معاون زندان قرچک مورد ضرب و جرح قرار گرفتند.

کمپین پیش‌تر در این خصوص گزارشی منتشر کرده بود.

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، پیش‌تر در گزارشی با عنوان “زنان زندان قرچک در سرما روی زمین می‌خوابند” به وضعیت زنان زندانی محبوس در این زندان اشاره کرده‌بود.

در روزهای ۲۹ اسفندماه و ۳۰ بهمن، دست کم ۶۰ زن از جامعه تحت تبعیض دراویش گنابادی به خاطر شرکت در تظاهراتی که پس از استفاده نیروهای امنیتی از ضرب و شتم، اسلحه گرم، ماشین‌های آب‌پاش و گاز اشک‌آور به خشونت کشانده شد، بازداشت شدند.

این زنان بعد از دستگیری به بازداشتگاه وزرا منتقل شدند و گفته‌اند که در آنجا مورد بازجویی‌های رعب‌آور، فحاشی با صدای بلند و بازرسی‌های بدنی تعرض‌آمیز توسط ماموران زن قرار گرفتند.

۱۰ نفر از این زنان به بخش قرنطیه زندان شهر ری (قرچک) در نزدیکی تهران منتقل شدند و مابقی آزاد شدند. اسامی کسانی که به شهری ری منتقل شدند عبارتند از: شکوفه یدالهی، سپیده مرادی، مریم فریسانی، نازیلا نوری، سیما انتصاری، شیما انتصاری، شهناز کیانی، مریم باراکوهی، الهام احمدی و آویشا جلال‌الدین. بعد از چند روز، یک زن دیگر از دراویش گنابادی با نام صدیقه صفابخت، که ظاهرا پیشتر در زندان اوین نگهداری می‌شد، نیز به زندان شهری ری منتقل شد.

عفو بین الملل نیز ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت زنان دراویش، از جمهوری اسلامی ایران خواسته بود آنها را بی‌قید و شرط آزاد کند.

زندان شهر ری سابقا یک مرغداری بوده و در آنجا صدها زن محکوم به جرایم خشن، در شرایطی اسفناک که با قواعد حداقلی استاندارد رفتار با زندانیان شدیدا فاصله دارد، نگهداری می‌شوند. شکایت رایج شامل زمین‌های آلوده به لکه‌های ادرار، عدم وجود سیستم تهویه، کثیف و کم بودن تعداد سرویس‌های بهداشتی، شیوع بیماری‌های مسری، غذاهای با کیفیت پایین و گاه مملو از سنگریزه و آب شور است.

فشارها به دراویش در نظام جمهوری اسلامی عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی‌ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سال‌های قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سال‌های اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضدصوفی در قم که این سلسله را به ضدشیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.

در سال‌های گذشته اخبار و گزارش‌های پرشماری از احضار، تهدید، بازداشت و در نهایت محاکمه و صدور احکام سنگین برای دراویش – به ویژه دراویش سلسله گنابادی- منتشر شده است.

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید