آرش صادقی، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج در وضعیت جسمانی وخیمی به‌سر می‌برد، با این حال دستگاه قضایی کشور و مسئولان زندان علیرغم وعده‌های داده شده به این زندانی برای طی کردن ادامه مراحل درمانش، از اعزام او به بیمارستان جلوگیری می‌کنند.
به گفته گلرخ ابراهیمی همسر این زندانی «دست راست آرش صادقی عفونت کرده و به طور کامل از کار افتاده و باید در خارج از زندان تحت نظر پزشک قرار بگیرد.»
خانم ایرایی در گفتگویی با کمپین حقوق بشر در رابطه با وضعیت همسرش می گوید: «چهار بار وعده دادند که اعزام می‌کنند، خرداد، تیر و آخر شهریور. اما نکردند و هیچ توضیحی هم ندادند. بعد از پیگیری‌های فراوان گفتند هفته اول مهر اعزام می‌کنند. اما این بار گفتند که باید پابند، دستبند و لباس زندان باشد که آرش قبول نکرد و این بار هم اعزام نکردند.»
آرش صادقی زندانی سیاسی ۲۰ شهریور ماه سال گذشته تحت عمل جراحی قرار گرفته و تومور سرطانی از استخوان کتف راستش خارج شد. سه روز بعد از جراحی علیرغم تجویز پزشکان مبنی بر بستری بودن او برای شیمی درمانی و همچنین دوره آنتی بیوتیک درمانی، به زندان رجایی شهر بازگردانده شد.
به گفته همسر آرش صادقی «امین وزیری دادیار ناظر هیچ جوابی به خانواده ها نمی‌دهد. او پیشتر معاون دادیار بود و از وقتی که سمت دادیاری به او ابلاغ شده، پابند و دستبند و لباس زندان را اجباری کرده و می‌داند که زندانیان سیاسی سر این مساله موضع‌گیری می‌کنند. در واقع عملا بچه‌ها را در شرایطی قرار می‌دهد که خودشان انصراف دهند و مسولیت را متوجه زندانیان کند.»
همسر آرش صادقی نسبت به وضعیت سلامتی او هشدار داده و به کمپین گفت: «نگران کننده ترین مساله، وضعیت دست آرش است که عفونت کرده و ورم بسیار زیادی دارد. اردیبهشت ماه که بعد از آزادی از زندان، آرش را دیدم انگشتان دست اش حرکت خفیفی داشت الان اما کاملا از کار افتاده و بی‌حس کامل شده. من از پزشکان متخصص پی‌گیری کردم گفتند باید پوست شکافته و عفونت تخلیه شود و دیگر به آنتی بیوتیک جواب نمی‌دهد. در زندان قرص‌های آنتی بیوتیک به آرش می‌دهند و گاهی در سرم آنتی بیوتیک تزریق می‌کنند. ما امیدواریم که اعزام کنند تا عفونت تخلیه شود و با فیزیوتراپی دست برگردد وگرنه آرش دستش را از دست داده. هم بندی‌هایش می‌گویند با دستش هیچ کاری نمی‌تواند انجام بدهد. مساله دیگر اسکن کامل از کل بدن است که بفهمیم در چه وضعیتی است. پزشک آرش گفته بود هر چهار ماه یکبار باید اسکن کامل از کل بدن انجام شود به این خاطر که هم در آن ناحیه که تومور وجود داشته و هم در جاهای دیگر بدنش ممکن است تومور برگردد اما تا الان که یکسال از جراحی گذشته هیچ اسکنی انجام نشده است.»
گلرخ ایرایی در پاسخ به این سوال که بیماری آرش صادقی در زندان و شرایط زندان ایجاد شده، می گوید: «کتف راست آرش در بازداشت اول اش در بند ۲۰۹ در سال ۱۳۸۸ بر اثر ضرب و شتم شکسته بود. این شکستگی در عکس‌هایی که گرفته بودند کاملا مشخص بود. هم دنده‌اش شکسته بود هم کتف راستش. از پزشکان متخصص که پرسیدیم می‌گویند ممکن است تومور به خاطر شکستگی استخوانی که درست درمان نشده، باشد. می‌تواند هم در بدن کسی که شکستگی هم ایجاد نشده به وجود بیاید. ما نمی‌توانیم بگوییم قطعا که آن دلیل بوده اما تومور و مشکل فعلی درهمان ناحیه است یعنی کتف راست.»
به گفته خانم ایرایی: «وکیل آرش برای عدم تحمل حبس اقدام کرده بود. آرش را یک جلسه پزشکی قانونی بردند برخوردهای پزشکانی که آنجا بودند بد بود و خود آرش دیگر پی گیر نشد. آرش می گوید نهایتا می‌خواهند مرا ببرند جلسه پزشکی قانونی و به هرحال تیم بازجویی وارد می‌شود و می‌خواهند تحت فشار بگذارند که عدم تحمل حبس را تحت شرایط خاصی می‌دهیم. من هم سعی کردم متقاعدش کنم ولی آرش گفت جلسه پزشکی قانونی که برخورد تندی با من داشتند به تبانی کردن با بازجویان منجر می‌شود یا شروط محدودیت‌هایی مطرح می‌کنند که قبول نمی‌کنم.”
گواهی عدم تحمل کیفر ، توسط پزشکی قانونی صادر می‌شود و به معنی آن است که وضعیت سلامتی زندانی به گونه‌ای است که ادامه حضور او در زندان می‌تواند برای او خطر جانی داشته باشد
آقای صادقی فعال حقوق بشر در اواخر تیرماه سال گذشته جهت رسیدگی به وضعیت پزشکی خود به بیمارستان منتقل و روز شنبه مورخ سوم شهریور‌ماه ۹۷ ابتلا به سرطان وی از سوی پزشکان تایید شد.
آرش صادقی، به دلیل ابتلا به نوعی سرطان بدخیم به نام “کندروسارکم” پس از کارشکنی‌های بسیار در نهایت، در شهریور ۹۷ مورد عمل جراحی قرار گرفت. (“کندروسارکوما” یکی از شایع ترین تومور اولیه بدخیم استخوانی در سنین نسبتا جوانی است که در آن سلول‌های بدخیم غضروف ساز تولید تومور می کنند).
یک منبع نزدیک به خانواده آقای صادقی در گفتگو با گزارشگر کمپین در ۲۲ شهریور ۱۳۹۷ گفته بود که “آرش بعد از برداشتن غده بدون استراحت به زندان بازگردانده خواهد شد در حالی که حالش خوب نیست و درمان قطعیش معلوم نیست چون غده باید بیوبسی شود تا بتوانند به جایش پروتز یا درمان دیگری جایگزین کنند”.
پزشک پس از عمل جراحی دستور ۲۰ شب بستری شدن در بیمارستان و آنتی‌بیوتیک درمانی داد که با آن مخالفت شد.
آقای صادقی، اولین بار، ۱۸ تیر ۱۳۸۸، مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران به همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد.
این فعال حقوق بشر اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۶ ماه حبس اسفند ماه با وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. زمانی که موقتاً از زندان آزاد بود، مأموران برای بازداشت وی به خانه‌اش یورش بردند که همین امر موجب سکته و درنهایت فوت مادر آرش صادقی شد.
این زندانی سیاسی، آخرین بار خردادماه ۱۳۹۵ در دادسرای شهید مقدس زندان اوین جهت اجرای حکم بازداشت شد. وی در آبان ماه ۱۳۹۵ به مدت ۷۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و مهرماه ۹۶ نیز از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد. این زندانی سیاسی آخرین بار در اعتراض به انتقال همراه با ضرب‌وشتم همسرش گلرخ ایرایی و همچنین آتنا دائمی از زندان اوین به زندان قرچک (شهرری) دور تازه‌ای از اعتصاب غذای خود را از روز جمعه ۶ بهمن ۱۳۹۶ آغاز کرد، ولی در ۱۸ بهمن ماه ۱۳۹۶ به دلیل ضعف شدید جسمانی و در احترام به درخواست همبندانش در زندان رجایی شهر به اعتصاب غذای خود پایان داد.
آقای صادقی در دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی، توهین به رهبری، تشکیل گروه‌های غیرقانونی، تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال حبس محکوم شد. همچنین قاضی پورعرب، رئیس شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر حکم ۴ سال حبس تعلیقی وی را لازم‌الاجرا اعلام کرد که مدت محکومیت وی به ۱۹ سال حبس افزایش یافت. در صورت اعمال ماده ۱۳۴ (تجمیع احکام) این مدت به ۱۱ سال و ۶ ماه کاهش پیدا خواهد کرد.