همایون زارعان، پناهجوی ایرانی که شش سال پیش به افغانستان رفته و به گفته خودش از ششم آبان‌ماه دست به اعتصاب غذای خشک زده است.
او روز چهارشنبه ۸ آبان به بی‌بی‌سی فارسی گفت که اعتصاب غذای او در کمپ مهاجران در کابل وارد سومین روز شده است.
آقای زارعان افزود که به دلیل ادامه اعتصاب غذا، کلیه‌هایش “دچار درد و چشم‌هایش کم سو شده است”.
این پناهجوی ایرانی می‌گوید که دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (UNHCR) تاکنون به اعتصاب غذای او توجه نکرده است.
آقای زارعان اضافه کرده‌است که کمیساریا او را در یک کمپ زندانی کرده است.
این پناهجوی ایرانی پیش‌تر نیز در روز پنج‌شنبه ۱۹ مهرماه ۹۸، از دلایل پناهجویی خود در افغانستان گفته‌بود.
خواست این پناهجوی ایرانی از کمیساریا “تهیه مسکنی برای زندگی، تامین امنیت جانی و روانی، فراهم کردن حداقل حقوق ۲۰ هزار افغانی (حدود ۲۶۰ دلار) و عدم قطع این حقوق تا زمانی که شغلی پیدا کند” است.
او همچنین از کمیساریا خواسته اگر نمی‌تواند به خواسته‌هایش عمل کند، او را به کشور سوم منتقل کند و در غیر این صورت هشدار داده که به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.
آقای زارعان می‌گوید که این نهاد سازمان ملل تاکنون به هیج یک از خواسته‌هایش توجه نکرده است. او مدعی شد که هدف کمیساریا این است که به او سخت گیرد تا از خواستش دست بردارد.
همایون زارعان اهل اصفهان است و ۳۵ سال سن دارد. او می‌گوید که عضو حزب و سازمانی نیست و فقط یک فرد “دگراندیش” و “جهان وطن” است.
او در رشته موسیقی درس خوانده و به گفته خودش مدتی شاگرد محمد رضا شجریان، خواننده صاحب نام ایران بوده است.
آقای زارعان گفت که هدفش از آمدن به افغانستان ماندن در این کشور نبود و می‌خواست از اینجا به کشور سوم برود ولی در شهر هرات در غرب افغانستان به دلیل هشت ماه اقامت غیرقانونی به زندان رفت.
او گفت علاوه براقامت غیرقانونی، فردی در هرات برای او شناسنامه (تذکره) جعلی افغانستان گرفته بود که آن نیز برایش دردسرساز شد و به اتهام اقامت غیرمجاز و جعل شناسنامه مدت یک سال و ۱۳ روز در هرات زندانی شد.
این پناهجو می‌گوید بعد از اینکه پناهندگی‌اش در افغانستان تایید شد تا یک سال و نیم دفتر کمیساریا در هرات به او چیزی پرداخت نمی‌کرده است. او گفته بعد از آن ماهانه ۴ هزار افغانی و هشت ماه بعد به دلیل اعتراضش این مقدار به ۸ هزار افغانی رسیده و بعد از تحصن یک روزه در دفتر کمیساریا در هرات این مقدار پول به ۱۶ هزار افغانی (۲۰۰دلار) افزایش یافته است.
به گفته او سند پناهندگی که کمیساریا به آقای زارعان داده، در نهادهای افغانستان شناخته نشده و برای اعتباردهی آن نیز کمیساریا تلاشی نکرده است.
نادر فرهاد، سخنگوی دفتر کمیساریای عالی پناهندگان در افغانستان به بی‌بی‌سی گفت که به دلیل محرمیت پرونده پناهندگان او قادر به ابراز نظر درباره فرد خاص نیست، ولی کمیساریا تلاش دارد تا برای حل مشکل کل پناهندگانی که در افغانستان هستند با مسئولان مربوطه کار کند.
آقای فرهاد افزود که حدود ۴۲۰ نفر از کشورهای مختلف در افغانستان پناهنده شده که بعد از پاکستان بیشترین آنها ایرانی هستند. او تاکید کرد که این کمیساریا برای این پناهندگان کمک مالی کرده، برای آنان سرپناه فراهم کرده، زمینه آموزش و خدمات اساسی را برای این پناجویان مهیا ساخته است.
او گفت که با توجه به اینکه افغانستان کنوانسیون ۱۹۵۱ و پروتوکل ۱۹۶۷ ژنو را امضا کرده، اکنون کمیساریا با دولت افغانستان کار می‌کند که برای بهتر مدیریت کردن پناهجویان و پناهندگان در این کشور قانونی را نیز در این زمینه داشته باشد.
وزارت امور مهاجرین افغانستان نیز می‌گوید که بیشتر پناهندگان و پناهجویانی که به افغانستان آمده درصدد رفتن به کشور سوم هستند نه گرفتن پناهندگی در خود افغانستان.