نامه سرگشاده مادر افشین بایمانی، زندانی سیاسی: “بیست سال بغضم را فرو خوردم”

مادر «افشین بایمانی»، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج در بیستمین سال زندانی شدن فرزندش گفتهبا نگارش نامه‌ای سرگشاده به زندانی شدن فرزندش واکنش نشان داده و گفته است: “بیست سال پیش پسرم مهدی از عراق آمده بود و افشین که اصلا خبر از هیچ چیزی نداشت فقط برای مهدی مهمان داری و برادری کرد. مهدی در آن زمان کشته شد و تقاصش را از من گرفتند! حتی یک سنگ قبر هم نشانم ندادند که حداقل بالای سر قبر پسرم بروم و گریه کنم! بیست سال بغضم را فرو خوردم! حالا هم بیست سال است که افشین را زندانی کرده‌اند.”

«افشین بایمانی»  در ۱۵ شهریورماه ۱۳۷۹ به اتهام کمک به فرار برادر خود «مهدی بایمانی» از هوادارن سازمان مجداهدین خلق، بازداشت و به اعدام محکوم شد؛ حکم صادره عینا در دادگاه تجدید نظر تایید شد اما پس از گذشت ۶ سال حکم او به حبس ابد کاهش پیدا کرد، این زندانی هم اکنون در حال تحمل بیستمین سال حبس خود در زندان رجایی شهر کرج است.
«افشین بایمانی» متاهل و پدر دوفرزند، از مشکلات قلبی و همچنین سنگ کلیه رنج می برد و تا کنون از امکان اعزام به بیمارستانی در خارج از زندان برایدرمان بیماری قلبی و یا مرخصی استعلاجی حتی در زمان شیوع بحران کرونا در ایران محروم مانده است.
متن کامل این نامه که برای انتشار در اختیار کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی در ایران قرار گرفته در ادامه می‌آید:

من مادر افشین بایمانی هستم!
بیست سال است که افشین در زندان بسر می‌برد و نمی‌دانم چه زمانی دست از سرش برداشته و آزادش می‌کنند؟! بیست سال پیش پسرم مهدی از عراق آمده بود و افشین که اصلا خبر از هیچ چیزی نداشت فقط برای مهدی مهمان داری و برادری کرد. مهدی در آن زمان کشته شد و تقاصش را از من گرفتند! حتی یک سنگ قبر هم نشانم ندادند که حداقل بالای سر قبر پسرم بروم و گریه کنم! بیست سال بغضم را فرو خوردم! حالا هم بیست سال است که افشین را زندانی کرده‌اند.
آن زمان دو بچه ۹ ماهه و ۲ ساله داشت و عروسم با نداری و بدبختی این دو بچه را بزرگ کرد. اول می‌خواستند اعدامش کنند، اما بعد حکمش را به حبس ابد تغییر دادند. افشین سه سال پیش عمل قلب داشته و بیمار است. یکی از جگرگوشه هایم بیست سال پیش آن طور کشته شد و پسر دیگرم هم باوجود ابتلا به بیماری قلبی در شرایط شیوع ویروس کرونا و خطر آن، نه درمان می‌شود و نه به او مرخصی می‌دهند تا برای درمان و رسیدگی پزشکی به بیمارستان برود.
این بچه هیچ گناهی نکرده و بی دلیل در زندان نگه داشته شده است. افشین قبل از زندان کار و زندگی‌اش را می‌کرد و با سیاست کاری نداشت! دارند انتقام مهدی را از افشین می‌گیرند. کجای این عدالت است؟ این عدل علی است؟ چند ماه پیش همه دار و ندارمان را گرو وثیقه گذاشتیم تا افشین چند روزی برای درمان به مرخصی بیاید اما قبول نکردند. سپس مجددا یک پرونده جدید از بیست سال پیش برایش باز کردند و به دادگاه بردند. این بچه باید تا کی به جرم نکرده در زندان باشد؟
خانواده اش چه گناهی کرده‌اند که باید از دیدن او محروم باشند؟! پسر افشین دانشگاهش را رها کرده و کار می‌کند تا خرج مادر و خواهر کوچک دانشجویش را در بیاورد. این ظلم نیست؟ تا کی این بچه‌ها باید بدون پدر بزرگ شوند؟ بیست سال دوری کافی نیست؟ به خدا حق نیست که این بچه با این بیماری این همه سال در زندان باشد. یعنی شما اصلا رحم و مروت ندارید؟
در این۲۰ سال یک بار از خودتان پرسیده‌اید که در این مدت بر منِ مادر ۶۵ ساله و همسر و دو فرزند افشین چه گذشته است؟
ایران کلاه کج / خردادماه ۱۳۹۹

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید