ارژنگ داوودی و عبدالرسول مرتضوی، زندانیان سیاسی به صورت تنبیهی به سلول‌های انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند. این دو زندانی در پی مشاجره با یکی از مسئولان زندان به سلول انفرادی، منتقل شده اند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز چهارشنبه هفتم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱، ارژنگ داوودی و عبدالرسول مرتضوی، زندانیان سیاسی به سلول‌های انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند.
یک منبع مطلع در اینباره گفت: آقای داوودی در پی مشاجره با یکی از مسئولان زندان به سلول انفرادی واقع در بند قرنطینه (معروف به اتاق دوربین) منتقل شده و تهدید شده است که به ندامتگاه مرکزی کرج منتقل خواهد شد. همزمان عبدالرسول مرتضوی نیز به صورت تنبیهی به یکی از سلول های انفرادی این زندان (سوئیت) منتقل شده است.
ارژنگ داوودی در تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۸۱ بازداشت و به اتهاماتی از جمله “تشکیل گروه غیرقانونی و عضویت در یکی از گروه‌های مخالف نظام، توهین به رهبری و مسئولان عالی رتبه نظام” توسط دادگاه انقلاب به ۱۵ سال و هشت ماه حبس تعزیری محکوم شد. این حکم نهایتا به ۱۰ سال و ۸ ماه حبس تعزیری تقلیل یافت.
وی در سال ۱۳۹۱ چند ماه پیش از آزادی در پرونده جدیدی توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب کرج به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق به اعدام محکوم شد. پس از نقض حکم اعدام در دیوان عالی کشور، آقای داووی به ۵ سال حبس و تبعید در زندان زابل محکوم شد.
این زندانی سیاسی در پرونده‌های متعدد از بابت اتهاماتی از جمله توهین به رهبری به حبس محکوم شده است. وی که در این سالها مدتی را در زندان بندرعباس نیز سپری کرده بود، سرانجام در خردادماه ۱۴۰۰ در هجدهمین سال حبس از زندان زاهدان به زندان تهران بزرگ و نهایتا به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
ارژنگ داوودی به دلیل بیماری، کهولت سن و فشار ناشی از شرایط نامناسب در زندان و همچنین آسیب دیدگی مهره‌های کمر در اثر بدرفتاری یکی از مسئولین زندان از طریق هل دادن وی از پله‌ها که منجر به زمین خوردن ایشان شد، توان راه رفتن عادی را نیز از دست داده و با کمک واکر راه می‌رود. وی همچنین به دلیل مشکل زانو نیازمند به انجام عمل جراحی در این ناحیه است و از بیماری‌های همچون آب مروارید در ناحیه چشم، دیابت و مشکلات قلبی رنج می‌برد. وی متولد سال ۱۳۳۲ است.
اواسط مردادماه ۹۸ نامه ای با امضای ۱۴ تن از کنشگران مدنی مبنی بر استعفای آیت الله خامنه ای منتشر شده بود. با انتشار این نامه شماری از امضاکنندگان بازداشت و برخی دیگر نیز تحت فشار قرار گرفتند.
عبدالرسول مرتضوی در این خصوص توسط دادگاه انقلاب مشهد به ۲۶ سال حبس محکوم شده بود. از این میزان ۱۱ سال زندان به عنوان مجازات اشد در خصوص وی قابل اجراست.
آقای مرتضوی همچنین در تاریخ ۱۷ آبان ۱۳۹۹ به شعبه ۴ بازپرسی دادسرای اوین به ریاست مهدی خدابخشی احضار و در پرونده‌ای دیگر از بابت اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به رهبری” با مصداق بیانیه‌ای معروف به “شمارش معکوس برای آزادی زندانیان سیاسی” مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
او هفته نخست فروردین‌ماه ۱۴۰۰ از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد، با این وجود از زمان انتقال تا دستکم ۳ ماه پای مصنوعی این مجروح جنگی ایران و عراق در اختیار او قرار داده نشده بود. وی خردادماه سال گذشته توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به صورت غیابی از بابت اتهامات تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم عمومی، به تحمل ۲ سال حبس محکوم شد.