در پی افزایش موج بازداشت شهروندان بهایی در ایران، یکی دیگر از شهروندان بهایی در شیراز بازداشت شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز شنبه ۱۹ مرداد ٩٨، سهیلا حقیقت، شهروند بهایی ساکن شیراز از سوی ماموران امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
یک منبع مطلع در این خصوص به کمپین گفت: «۷ مامور امنیتی در حالی که صورت‌های خود را با نقاب پوشانده بودند، به منزل این شهروند بهایی رفته و پس از ضبط تعدادی از لوازم شخصی وی، او را بازداشت کردند.»
تا این لحظه اطلاعی از دلیل بازداشت این شهروند بهایی ساکن شیراز اطلاعی در دست نیست، اما ماموران امنیتی در زمان بازداشت به خانواده او گفته‌اند که وی به اتهام “تشکیل جلسه علیه امنیت ملی” بازداشت می‌شود.
این چندمین بازداشت شهروندان بهایی طی روزهای اخیر در ایران است.
روز شنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۹۸، فرید مقدم زیرکی، یکی از شهروندان بهائی ساکن بیرجند از سوی ماموران امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
همزمان و در همین روز دو تن از شهروندان بهایی در کرج به نام های ابوالفضل انصاری و روح‌الله زیبایی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.
فاروق ایزدی نیا، شهروند بهایی ساکن تهران، به اتهام “اقدام علیه امنیت کشور از طریق اداره تشکیلات بهایی” به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شده‌است و منزل تورج امینی، شهروند بهایی ساکن مهرشهر کرج از سوی نیروهای امنیتی مورد تفتیش قرار گرفت و تعدادی از لوازم شخصی وی ضبط شد.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی عمر حکومت ایران بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت ایران اعتراض کرده‌اند و آن را مصداق بارزی از بی‌توجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
اعضای آیین بهایی در ایران بزرگترین گروه اقلیت مذهبی غیرمسلمان در ایران را تشکیل می‌دهند. در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می‌کنند نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.