بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در خصوص آزادی اسماعیل عبدی

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران با انتشار بیانیه ای خواستار آزادی اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان شد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، روز یکشنبه ۸ فروردین ماه ۱۴۰۰، در پی انتشار این بیانیه ضمن محکوم کردن برخوردهای امنیتی و قضایی با فعالان صنفی و مدنی و همچنین اعتراض به وضعیت اسماعیل عبدی فعال صنفی معلمان خواستار آزادی این معلم زندانی شده است.

این تشکل صنفی فرهنگیان در بخشی از بیانیه منتشر شده تاکید کرده است:«شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به مقامات قضایی و حکومتی هشدار می دهد، چنانچه ایشان تا ابتدای اردیبهشت ۱۴۰۰ بدون قید و شرط آزاد نشوند؛ شورای هماهنگی و تشکل های صنفی از هر نوع تلاش و اقدام عملی و تجمع حمایتی فروگذار نخواهد کرد و مسئولیت هر گونه پیش آمدی را پیشاپیش متوجه کل حاکمیت و در راس آن دستگاه قضایی می داند.»

متن کامل بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در خصوص آزادی اسماعیل عبدی به شرح زبر است:

«به نام خداوند جان و خرد

معلمی آمیزه ای از زوایای گره خورده در تار و پود هنر، تخصص و تعهد است. تخصصی نضج یافته از تلاش بزرگ مردانی همچون: اسماعیل عبدی که تعالی جایگاه معلمی مشحون از خدمات، مطالبه گری ها و عدالت خواهی های آنهاست. بزرگانی که نگاه نافذ و اندیشه ی والایشان سرو اعتماد و اطمینان را در بطن بلند آوازه ی تلاش برای عدالت خواهی در پهنه ی ایران زمین افراشته است. بی گمان هیچ شخصیتی به اندازه ی معلم، نقش موثری در سازندگی فردای روشن آینده سازان میهن عزیزمان ندارد، زیرا معلمان معماران اندیشه، منش و شخصیت نسل آینده ی هر کشور هستند.

تنها همت بلند و کریمانه و مجاهدت های عاشقانه و انسان ساز معلمان شریف و بزرگوار است که جام شیفتگان ادب را لبریز از مهر و ایمان می سازد. فرهنگیان ایران بخاطر دلسوزی، تعهد و مسئولیت پذیری نسبت به آینده ی فرزندان این آب و خاک و همچنین با اتکا به اصول ۲۶، ۲۷، ۳۰ و سایر مواد قانون اساسی برای بهبود وضعیت آموزش و پرورش کشور، و رفع تبعیض ها با اقداماتی کاملا صنفی به نقد عملکرد مسئولان می پردازند.

علی رغم تلاش برای توسعه آموزش و پرورش توسط معلمینی دلسوز و فرهیخته همچون آقای اسماعیل عبدی؛ بخش هایی از حاکمیت همچنان با اعمال سلایق غیر قانونی و گاه فراقانونی، همواره با پیش کشیدن مسائلی همچون امنیت ملی، تشویش اذهان عمومی، تبانی و…نسبت دادن این پیامدهای ناروا به اقدامات حق طلبانه و مسالمت جویانه ی فعالان مدنی، صنفی، روزنامه نگاران، جامعه ی کارگری، فعالان زنان ، دانشجویی وسایر اقشار مردمی در صدد خفه کردن این صداها برآمده اند و با دادن احکام سنگین، تمامی راه های مصلحانه و مسالمت آمیز را مسدود و یا نابارور کرده اند.

این بار نیز تیغ تیز نا عدالتی و بی تدبیری بخشی از دستگاه قضایی متوجه معلم خوشنام و با انگیزه در عرصه ی تعلیم و تربیت، جناب آقای عبدی شده است و بر خلاف پایان محکومیت ۵ ساله، هنوز بستر رهایی ایشان از بند و زندان فراهم نشده و همچنان در حبس به سر می برند.

حاکمان ایران و مسئولان قضایی ایران در شرایط تنگدستی افزون و فقر دامن گستر مردم از یکسو و اختلاس ها و غارتگری های بی حد و حصر دست اندرکاران حکومتی به جای پیدا کردن راه حلی برای این همه شکاف طبقاتی و تبعیض و بی عدالتی در حق مردم رنجور ایران، تیغ قضا را به سمت عدالت طلبانی گرفته اند که جز به نیک خواهی ایرانیان و اقبال بلند آنها، به چیز دیگری اندیشه نمی کنند.

این حجم از عداوت با کنشگران صنفی که همه آمالشان آموزش بهتر و رایگان و ساختن آموزش و پرورشی مترقی و توسعه یافته برای ایرانی زیبا و آباد و آزاد است، آیا با حداقلی ترین، معیار حقوقی، عرفی، اخلاقی و حتی ارتدوکس ترین قرائت فقهی سازگاری دارد؟

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکوم کردن هرگونه برخورد امنیتی و قضایی با فعالان صنفی/مدنی؛ خواهان آزادی همه ی زندانیان اعم از روزنامه نگاران، نویسندگان، کارگران، فعالین زنان و سایر اقشار جامعه به ویژه آقای اسماعیل عبدی که دچار فشار حداکثری “زندان در زندان” شده است. انتظار می رود وزیر آموزش و پرورش و مقامات قضایی هم خود را به کار بندند تا هرچه زودتر ظلم مضاعف رفته بر اسماعیل عبدی پایان پذیرد.

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به مقامات قضایی و حکومتی هشدار می دهد، چنانچه ایشان تا ابتدای اردیبهشت ۱۴۰۰ بدون قید و شرط آزاد نشوند؛ شورای هماهنگی و تشکل های صنفی از هر نوع تلاش و اقدام عملی و تجمع حمایتی فروگذار نخواهد کرد و مسئولیت هر گونه پیش آمدی را پیشاپیش متوجه کل حاکمیت و در راس آن دستگاه قضایی می داند.

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، ۸ فروردین ۱۴۰۰»

اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان روز شنبه ۲۳ اسفندماه ۱۳۹۹، از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود.

انتقال آقای عبدی صبحگاه امروز شنبه ۲۳ اسفندماه ۱۳۹۹، با دستور دادستان تهران و بدون اطلاع قبلی او صورت گرفت.

پیشتر این فعال صنفی معلمان به دلیل شعرخوانی و سخنرانی در مراسم یادبود بهنام محجوبی، درویش گنابادی زندانی که چندی پیش جان باخت، از بند ۸ به بند ۶ زندان اوین منتقل شده بود.

آقای عبدی روز یکشنبه ۱۷ اسفندماه ۱۳۹۹، در اعتراض به انتقال به بند ۶  زندان اوین و ایجاد محدودیت‌های جدید و محروم شدن از حق تماس دست به  اعتصاب غذا زد.

او روز چهارشنبه۲۰ اسفندماه ۱۳۹۹، پس از تأمین خواسته‌ هایش به اعتصاب غذای خود پایان داد.

اسماعیل عبدی دبیر کانون صنفی معلمان ایران، محبوس در زندان اوین، روز دوشنبه ۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹، هنگام مراجعه برای تمدید مرخصی، با مخالفت دایره نظارت بر زندان اوین مواجه شده و برای تحمل ادامه حبس روانه زندان شده بود.

این معلم زندانی در آستانه پایان ششمین سال دوران محکومیتش در حالی که برای تمدید مرخصی منتهی به آزادی به دایره نظارت بر زندان اوین مراجعه کرده بود با حکم ۱۰ سال حبس تعلیقی مواجه شده و به زندان بازگردانده شد.

این مخالفت با تمدید مرخصی منتهی به آزادی در حالی بود که اواسط پاییز سال ۱۳۹۸، حسین تاج، وکیل فعالان صنفی معلمان با ارائه درخواست آزادی مشروط اسماعیل عبدی اعلام کرده بود: «درخواست آزادی مشروط اسماعیل عبدی، با نظر موافق برای اظهارنظر به دفتر معاون محترم قوه قضائیه، جناب آقای اژه‌ای ارسال شده است.»

 

بدون دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید

خروج از نسخه موبایل