تورج امینی، پژوهشگر و محقق تاریخ جهت تحمل دوران محکومیت حبس تعزیری به زندان مرکزی کرج منتقل شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، تورج امینی شهروند بهایی در پی مراجعه حضوری به واحد اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب کرج در روز جمعه ۱۰ بهمن‌ماه ۱۳۹۹، بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت حبس تعزیری به زندان مرکزی کرج منتقل شده است.
پیشتر دادگاه انقلاب کرج این شهروند بهایی را به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و۲ سال تبعید محکوم کرده بود.
در مراحل دادرسی، اتهام انتسابی علیه آقای امینی «تبلیغ علیه نظام» عنوان شده بود.
حکم دادگاه بدوی در مرحله تجدیدنظر از سوی دادگاه تجدیدنظر استان البرز به ۶ ماه حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.
صبح روز یک‌شنبه ۱۳ مردادماه ۱۳۹۸، منزل تورج امینی، شهروند بهایی ساکن مهرشهر کرج از سوی ماموران امنیتی تفتیش شد.
نیروهای امنیتی ضمن تفتیش تعدادی از لوازم شخصی از قبیل چند کتاب و یادداشت‌های این شهروند بهایی را ضبط کردند.
مرتضی اسماعیل‌پور روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر مقیم آمریکا در آن زمان به کمپین گفته بود: «آقای امینی، پژوهشگر و محقق تاریخ است که منزلش به دلیل بهایی بودن مورد تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفته‌است و پس از تفتیش منزل، کلیه لوازم شخصی، کتاب‌های آکادمیک و یادداشت‌های پژوهشی مربوط به او از سوی نیروهای امنیتی ضبط شد.»
ماموران امنیتی پس از تفتیش و ضبط لوازم شخصی این شهروند بهایی به او گفتند؛ به‌زودی جهت پاره‌ای از توضیحات به اداره اطلاعات کرج احضار خواهد شد.
تورج امینی پیشتر نیز در اسفندماه ۱۳۹۶ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی عمر حکومت ایران بارها به بهایی ستیزی توسط حکومت ایران اعتراض کرده‌اند و آن را مصداق بارزی از بی‌توجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی، بهاییت را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسد، از این رو بازداشت و زندانی کردن بهاییان نیز در طول چهار دهه کماکان ادامه داشته است.
پیروان آیین بهایی در ایران بزرگترین گروه اقلیت مذهبی غیرمسلمان در ایران را تشکیل می‌دهند.
در سال‌های اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان‌های آنان، دستگیری‌های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است.
جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هر دانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می‌شود.
متخصصین بهایی از انتصاب در شغل‌های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت‌های خصوصی مورد تبعیض قرار می‌گیرند.