پشت دیوارهای زندان زنان «عنوان گزارشی از زندان فردیس کرج»

بند زنان زندان فردیس کرج، عده‌ای از زنان کشورمان روزهای سخت و دردناکی را در آن سپری می‌کنند. از این زندان جهنمی کمتر گزارشی تاکنون منتشر شده است. ۲۰۰ زندانی در این زندان در حال سپری نمودن دوران محکومیت خود هستند.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ «پشت دیوارهای زندان زنان» عنوان گزارشی از زندان فردیس کرج» بند زنان است،  که عده‌ای از زنان کشورمان روزهای سخت و دردناکی را در آن سپری می‌کنند. از این زندان جهنمی کمتر گزارشی تاکنون منتشر شده است.

این گزارش در چند بخش تهیه شده است که در ادامه عینا می آید:

قرنطینه زندان:

بند قرنطینه بسیار شلوغ است. در این مکان ۲۰ تخت و تعداد زیادی زندانی کف خواب نگهداری می‌شوند.

در شرایط کرونایی تنها یک عدد سرویس بهداشتی در این بند وجود دارد. مدت یک ماه است که دوش تنها حمام قرنطینه خراب شده و زندانیان مجبورند از شلنگ سرویس بهداشتی جهت استحمام استفاده کنند.

این شرایط، وضعیت بحرانی و بسیار غیربهداشتی را برای زنان زندانی ایجاد کرده و منجر به بیماریهای پوستی و واگیردار در بین زنان زندانی شده است.

این در حالیست که تعمیر این نوع خرابی‌ها در کادر و وظایف رئیس بند بوده و به سادگی قابل انجام است. اما عوامل زندان از این شرایط برای فشار بیشتر بر زندانیان استفاده می‌کنند.

غذای زندان:

غذا در بسیاری از موارد نپخته و در مجموع در کیفیت بسیار پایین داده می‌شود.

در موارد زیادی غذای فاسد و تاریخ گذشته به زندانیان داده می‌شود. از جمله اینکه زندانیان مشاهده می‌کنند که پنیر ترش شده و یا تخم مرغ خراب و فاسد است.

همچنین شیوه توزیع غذا به صورتی است که خود زندانیان از این صحنه تحت عنوان «گرسنگان اتیوپی» یاد می‌کنند.

به دلیل گرسنگی و عدم مدیریت زندان، در مواردی هنگام توزیع غذا چنان ازدحامی ایجاد می‌شود که غذا روی سر زندانیان می‌ریزد.

فروشگاه زندان:

در شرایطی که بخاطر پایین بودن کیفیت غذا، عموم زندانیان گرسنه هستند، اکثر آنان مجبورند با هزینه شخصی غذا تهیه کنند. اما فروشگاه زندان مواد غذایی را به قیمت بسیار بالا به زندانیان می‌فروشد. بسیاری از اجناس مورد نیاز نیز برای فروش آورده نمی‌شود.

از سوی دیگر در زندان کچویی، کسی پول در کارت نمی‌ریزد و پول رایج، سیگار فروردین است که هر پاکت آن۵ هزار تومان محاسبه و تبادل می‌شود.

ابزارهای فشار بر زندانیان:

یکی از ابزار فشار بر زندانیان، شرکت اجباری در هفته های اعلام شده و مناسبتهای حکومتی از جمله هفته وحدت است.

به این صورت که زندانیان را مجبور می‌کنند که هر کس ۲۰ صفحه از قرآن را بنویسد و به آنها وعده جایزه و بردن به حسینیه و مشهد با پابند الکترونیکی را می‌دهند.

آمارگیری:

با وجود اینکه در زندانهای دیگر آمارگیری حداکثر دو بار در شبانه روز انجام می‌شود. اما در این زندان در ۲۴ ساعت سه بار زندانیان را به خط کرده و آمار می‌گیرند.
نویسنده
رحیم الیاسی

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید