مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعیدی در زندان سمنان با نگارش نامه‌ای، ضمن اعلام همبستگی با “قیام مردم ایران”، بر حمایت و همراهی خود و سایر زندانیان سیاسی از اعتراضات سراسری تاکید کرد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی تبعیدی در زندان سمنان، در بخشی از نامه خود که در حمایت از “قیام مردم ایران” منتشر کرده است، نوشت: سالهاست که ما برای آب و نان جان می‌دهیم، از کولبر گرفته تا سوختبر و الان کل ایران، آنهم در کشور ثروتمندی همچون ایران که زمین و آسمان آن به تاراج رفته و می‌رود. این صدای همه ماست که از ایذه، شادگان و اهواز بلند شده و به زودی کل ایران را فرا خواهد گرفت.
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار کمپین قرار گرفته است، عینا در ادامه می‌آید:
«سالهاست که ما برای آب و نان جان می دهیم»
از کولبر گرفته تا سوخت بر و الان کل ایران… آنهم در کشور ثروتمندی همچون ایران! که زمین و آسمان‌اش به تاراج رفته و می‌رود.
این صدای همه ماست که از ایذه و شادگان و اهواز بلند شده و به زودی کل ایران را فرا خواهد گرفت.
من و این زنان ستمدیده هم بندم در زندان سمنان قوت غالب نان و پنیرمان هم با این قیمت‌ها کوچک و کوچک‌تر شده اما تلخ‌کام‌ایم برای مردممان ….ولی از شنیدن فریاد اعتراضات هم وطنانمان در ایذه و شهرهای جنوب دلمان شاد و پشتمان گرم شد… مردمی که اگرچه تکه نانی در سفره هایشان نمانده اما غیرت و شرف در سینه هایشان حک شده است و از میان خونابه های زخم سالیان عزیزانشان دوباره برخاسته اند.
من هم از درون زندان سمنان دست در دست این زنان ستمدیده و همه شمایان که نانی و آبی برایمان نمانده، خودم را در کنارتان می‌بینم و با صدای بلند فریاد میزنم:
ما، گرسنگان بی‌لبخند از میان رنج‌ها، لبخند به لبهایمان برمی‌گردد.
فردا از آن ماست
مریم اکبری منفرد/اردیبهشتماه ۱۴۰۱/ زندان سمنان»
در ارتباط با نویسنده نامه گفتنی است؛ مریم اکبری منفرد در تاریخ دهم دی ماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت و در خردادماه سال بعد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی “محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران” بوده اما خود آن را وارد ندانسته است. نهایتا خانم اکبری منفرد که دوازدهمین سال از دوران محکومیت خود را سپری می‌کند، روز سه‌شنبه ۱۹ اسفندماه ۹۹ از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد.
دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک او و خواهر دیگرش نیز در سال ۶۷ و موج اعدام زندانیان سیاسی در تابستان آن سال اعدام شدند.