برخی از فعالان حقوق بشر و منابع مطلع کارگری، از مرگ «شاهرخ زمانی» فعال کارگری دربند، امروز یکشنبه ۲۲ شهریورماه، در زندان «رجایی شهر کرج» خبر داده‌اند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، «شاهرخ زمانی» از اعضای سابق «هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش»، امروز یکشنبه ۲۲ شهریورماه ۱۳۹۴، در سالن ۱۲ زندان «رجایی شهر کرج» به دلایل نامعلوم و به طرز مشکوکی جان باخت.
گفته شده پیکر این فعال کارگری زندانی با “سیاهی و کبودی‌هایی بر بدن” و “کاملا بی جان”، جهت “کالبدشکافی” به پزشکی قانونی منتقل شده و گمانه‌زنی‌های اولیه بر پایه “سکته مغزی” این زندانی اعلام شده است.
این فعال کارگری، در سال ۱۳۹۰، از سوی نیروهای امنیتی دستگیر شده و به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به تحمل ۱۱ سال زندان محکوم شده بود.
تا لحظه انتشار این خبر کماکان از تایید رسمی و دلایل اصلی مرگ «شاهرخ زمانی» از سوی نهادهای حکومتی گزارشی منتشر نشده است.
در مرگ‌های مشکوک مشابه در زندان «رجایی شهر کرج» در سال‌های گذشته، می‌توان به مرگ «افشین اسانلو»، «علیرضا کرمی‌خیرآبادی»، «مهدی زانیه»، «منصور رادپور»، «امیر حسین حشمت‌ساران» و «پیام اسلامی» اشاره کرد.
«امیر حسین حشمت‌ساران» زندانی سیاسی محبوس در «رجایی شهر»، پس از گذشت چهار سال تحمل زندان، در ۱۶ اسفندماه ۱۳۸۷، به صورت مشکوکی در زندان درگذشت. بعدها اعلام شد که او بر اثر “بیماری قلبی” جان باخته بود.
«افشین اسانلو» برادر «منصور اسانلو»، از فعالان کارگری، در ۳۱ خردادماه ۱۳۹۲، در زندان «رجایی شهر» به صورت مشکوک با صورت و گردن سیاه فوت کرد. بهداری زندان گزارش داده بود که او بر اثر “سکته قلبی” جان باخته بود.
«منصور رادپور» یکی دیگر از زندانیان «رجایی شهر» در اول خردادماه ۱۳۹۱، در حالی که صورت، گردن و پاهایش سیاه شده بود، درگذشت، بهداری زندان دلیل مرگ را “سکته مغزی” اعلام کرده بود.
«علیرضا کرمی‌خیرآبادی» زندانی امنیتی محبوس در زندان «رجایی شهر کرج»، در فروردین‌ماه ۱۳۹۲، به یکباره و به دلایل نامعلومی، بی‌هوش شده و با آمبولانس به بیمارستان منتقل شد. او در ۱۷ فروردین‌ماه ۱۳۹۲، درگذشت. در گزارش‌های زندان اعلام شده که این زندانی به دلیل “نارسایی مغزی از طریق عفونت ویروسی مغزی” جان باخته است.
«پیام اسلامی» متولد ۱۳۶۷، جوانی که گفته شده به اتهام “دعوا و درگیری” در زندان «رجایی شهر» در حبس بود، توسط مسوولین زندان به بخش نگهبانی برده شده و در آنجا او از سوی «امیریان» مدیر داخلی و «مردانی» رییس زندان، مورد ضرب و شتم شدید با باتوم و لوله پلی پروپیلن “موسوم به لوله سبز” قرار گرفته بود. این زندانی پس از گذشت چند ساعت پس از انتقال به سلول انفرادی بند ۵، (که به دوربین مداربسته نیز مجهز است) به طرز مشکوکی فوت می‌کند. پس از آن مسوولین زندان «رجایی شهر» ادعا کردند که این زندانی دست به “خودکشی” زده است.
