کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، جواد روحی، جوان ۳۵ ساله و از بازداشت‌شدگان جریان خیزش اعتراضی، پس از نقض حکم سه بار اعدام و حدود یک سال بازداشت و بلاتکلیفی در اوایل شهریور ماه در پی قتل حکومتی در زندان نوشهر جان خود را از دست داد.
او در دست‌نوشته‌هایش در زندان درباره شکنجه‌های روحی و جسمی خود توسط ماموران امنیتی نوشته بود:
اتفاقات روز بازداشت در مورخ سی شهریور ماه، ساعت نُه شب به طور وحشیانه بازداشت شدم تا صبح زیر ضرب‌و‌شتم بودم و کتک خوردم و سرم جای شوکر می‌باشد
کمرم در سال ۱۴۰۰ جراحی شده بود و در بیمارستان‌های امام رضا و امام‌خمینی و هفده شهریور به مدت چهار ماه بر اثر زخم و بیماری اعصاب و روان بستری بودم و زیر شکنجه و ضربات شدید جای عمل سابق باز شد.
در دوران بازداشت در بیمارستان ولایت ساری چهل‌وهشت ساعت بستری شدم و علت بستری شدن من شکنجه و اعتراف اجباری بود.
چهل‌وچهار روز در اطلاعات و امنیت سپاه استان مازندران زیر شکنجه روحی و روانی بودم و بازجویی شدم و سه شبانه‌روز به زیر پاهای من شلاق و باتوم زدند. در اثر ضربات زیاد پای سمت راست بنده فلج و بی‌حس شده بود.
اگر بنده را به پزشکی قانونی اعزام کنند و بدنم را بررسی و تحقیقات کنند گواه بر این است که شکنجه شدید شده‌ام و آثار شکنجه مشهود است با این طرز شکنجه حتی قویترین و سالم‌ترین آدم‌های اجتماع هم اعتراف اجباری می‌دهند چه برسد به من.
اگر بنده را به عنوان لیدر می‌شناسید و مجازات اعمال‌شده تمام حساب‌های بانکی من را از یک سال قبل بررسی کنید و تمام رفت‌‌و‌آمدهای من را بررسی کنید و دریافتی بنده را از یک سال قبل چک‌و‌شنود کنید. کلیه پرونده‌های کمپ و بستری شدنم بر اثر بیماری اعصاب و روان و مواد تماما مشهود است.