خسرو بشارت، از فعالان مذهبی اهل سنت کردستان، سحرگاه روز چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، در زندان قزلحصار کرج اعدام شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، آقای بشارت که بیش از ۱۴ سال را در زندان سپری کرده بود، از ۱۲ اردیبهشت به سلول انفرادی منتقل شده بود و روز دوشنبه هفته گذشته برای آخرین بار با خانواده خود ملاقات کرده بود.
چهار هم‌پرونده‌ای آقای بشارت به نام‌های «قاسم آبسته، ایوب کریمی، داوود عبدالهی و فرهاد سلیمی»، در فاصله آبان۱۴۰۲ تا بهمن۱۴۰۲ در زندان قزلحصار اعدام شده بودند.
«انور خضری»، یکی دیگر از زندانیان عقیدتی که هم‌پرونده این زندانیان بوده نیز ۱۲اردیبهشت۱۴۰۳ در همین زندان اعدام شد.
این زندانیان عقیدتی مهر۱۳۸۷ به‌دنبال کشته شدن ماموستا «عبدالرحیم تینا» توسط افراد ناشناس در ارتباط با این اتفاقا بازداشت شده و سال‌ها برای اعتراف در این زمینه تحت فشار و شکنجه روحی و جسمی قرار گرفتند.
در نهایت ۱۴بهمن۱۳۹۸ شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور، حکم اعدام انور خضری، کامران شیخه، فرهاد سلیمی، قاسم آبسته، خسرو بشارت، ایوب کریمی و داوود عبدالهی، هفت زندانی سنی مذهب محبوس در زندان قزلحصار کرج را تایید کرد.
اعدام آقای بشارت با واکنش‌های گسترده‌ای از سوی فعالان حقوق بشر و مدنی در ایران و همچنین جامعه جهانی روبرو شده است.
بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی این اقدام را به شدت محکوم کرده و خواستار توقف اعدام‌ها در ایران شده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای اعدام آقای بشارت را “ظلم هولناک” دانسته و آن را “نمونه‌ای از سرکوب بی‌رحمانه اقلیت‌های مذهبی در ایران” عنوان کرده است.
دیده بان حقوق بشر نیز در بیانیه‌ای دیگر، اعدام آقای بشارت را “نقض فاحش حقوق بشر” دانسته و خواستار تحقیقات فوری و بی‌طرفانه در مورد این پرونده شده است.
لازم به ذکر است که آقای بشارت به همراه شش نفر دیگر از فعالان اهل سنت کردستان، به اتهام “همکاری در قتل” یک امام جماعت اهل سنت در مریوان بازداشت شده بود.
این موضوع نگرانی عمیقی را در مورد وضعیت حقوق بشر اقلیت‌های مذهبی در ایران به وجود آورده است.