محمد نظری و عثمان مصطفی‌پور دو زندانی سیاسی آزاد شدند

فعالان حقوق بشر از ایران خبر داده‌اند که محمد نظری و عثمان مصطفی‌پور دو زندانی سیاسی کُرد از زندان مرکزی ارومیه آزاد شدند.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز پنج‌شنبه ۳۰ آبان‌ماه، محمد نظری⁩ زندانی سیاسی اهل شاهین‌دژ پس از ٢۵ سال و عثمان مصطفی⁩‌پور زندانی سیاسی اهل پیرانشهر پس از ٢٨ سال از زندان مرکزی ارومیه آزاد شدند. گفته می‌شود این دو زندانی سیاسی مشمول عفو شده و آزاد شده‌اند.

آقای نظری و مصطفی‌پور به اتهام «همکاری و عضویت در احزاب کردی» به ترتیب به احکام حبس ابد و ۳۵ سال زندان محکوم شده‌بودند.

محمد نظری، آبان‌ماه ۹۶ به دلیل یک درگیری فیزیکی و مشاجره لفظی با یکی از ماموران زندان رجایی‌شهر به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده‌بود و به دلیل اثرات ناشی از اعتصاب غذای طولانی مدت تومور مشکوکی در معده اش دیده شده و مسئولان زندان ارومیه به کرات از اعزام او به مراکز درمانی ممانعت می‌کردند.

محمدحسین آقاسی، وکیل مدافع این زندانی، روز دوشنبه ۱۷ تیرماه ۹۸ در یادداشتی نسبت به وضعیت او اظهار نگرانی کرده‌بود: «محمدنظری اطلاع داد که در نتیجه اعتصاب غذای نود روزه اش تومور مشکوک در معده اش دیده شده ولی اجازه بستری شدن و معالجه به وی داده نمی شود. او در سال۷۳ به اتهام محارب به اعدام و با تخفیف به حبس ابد محکوم شد و تلاش اینجانب برای اعاده دادرسی نیز با تحمل ۲۵ سال حبس مؤثر واقع نشد. بشدت نگرانم».

آقای نظری در زمانی که در سالن ۱۰ بند ۴ زندان رجایی‌شهر کرج محبوس بود، از هشتم مردادماه ۹۶ تا ۱۴ آبان ماه به مدت ۹۹ روز دست به اعتصاب غذا زده بود.

او خواستار اعمال قانون جدید مجازات اسلامی در پرونده خود شده‌بود که در صورت اجرای قانون جدید مجازات اسلامی، محکومیت آقای نظری به ۱۵ سال کاهش پیدا می‌کند و او که بیش از این میزان را در زندان سپری کرده، با استناد به این قانون باید آزاد شود.

محمد نظری، ﻣﺘﻮﻟﺪ ۱۳۵۰، در سال ۷۳ و هنگامی که ۲۳ ساله بود، پس از بازگشت از یک سفر کوتاه به عراق، در شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی بازداشت و به اتهام هواداری از حزب دموکرات کردستان ﺩﺭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺍﺭﻭﻣﯿﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﺿﯽ «ﺟﻠﯿﻞ ﺯﺍﺩﻩ» ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺑﻪ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺣﮑﻢ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۷۸ ﺑﻪ ﺣﺒﺲ ﺍﺑﺪ کاهش ﯾﺎﻓﺖ. ﻭﯼ ﻣﺤﮑﻮﻣﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﻋﺘﺮﺍﻓﺎﺕ ﺩﺭﻭﻏﯿﻦ ﺍﺧﺬ ﺷﺪﻩ ﺗﺤﺖ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ بارها ﺍﻋﻼﻡ کرده ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﺗﺮﻭﺭﯼ ﻧﻘﺶ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ.

او در طول مدت بازداشت “مورد شکنجه از جمله ضرب و جرح، شلاق به کف پا و تهدید علیه خواهرش قرار گرفت تا به مشارکت در برنامه ترور چند فرد نزدیک به سپاه اعتراف کند”.

عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای در ۳۰ مهر ۹۶ خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط این زندانی سیاسی شدە بود.

در خصوص عثمان مصطفی‌پور گفتنی‌است؛ این فعال سیاسی کُرد شهریورماه ٧٠ در منطقه‌ی “ترگور” ارومیه بازداشت و بعدها به اتهام “عضویت در یکی از احزاب کُرد اپوزیسیون” به ٢۵ سال زندان تعزیری محکوم شده و اواخر سال ٩٢ نیز پس از ٢٣ سال بازداشت، شعبه یکم دادگاه انقلاب شهر ارومیه به ریاست قاضی “چابُک” حکم زندان عثمان مصطفی‌پور را به ٣۵ سال حبس تعزیری تغییر داد. دستگاه قضایی حکم ده سال حبس برای عثمان مصطفی‌پور را به دلیل درگیری با نیروهای سپاه صادر کرده‌بود.

آقای مصطفی‌پور در طول دوران زندانش از حق مرخصی محروم بود و دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی، حتی به وی اجازه شرکت در مراسم ختم عزیزانش را ندادند.

عثمان مصطفی‌پور سال ٩٠ در رنج‌نامه‌ای از بازرس ویژه حقوق بشر سازمان ملل، دیدبان حقوق بشر و مجامع جهانی و ملی حقوق انسان و همه انسان‌های آزاد و آزادی خواه و وجدان‌های بیدار در سراسر ایران و جهان درخواست درخواست کرده بود که با تحقیق پیرامون روند دادگاهی و تباه شدن بیست سال از عمر و جوانی وی در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران اجازه ندهند که جوانان دیگر از این سرزمین چنین عمر و جوانی‌شان را بر اساس ادعا و ادله بی‌اساس تباه شود.

دیدگاهی بنویسید

لطفا دیدگاه خود را در اینجا بنویسید
لطفا نام خود را در اینجا بنویسید