به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر محبوس در زندان اوین با انتشار نامه‌ای با اعتراض به تشدید آزار و اذیت زنان معترض و زندانیان سیاسی زن بر لزوم گذار از حاکمیت جمهوری اسلامی تاکید کرد و نوشت:
طی ماه های اخیر شاهد بوده ایم که زنان و دخترانی با سر و صورت و بدنهای کبود و آسیب دیده وارد بند شده‌اند با ورود هر کدام از زنان آسیب دیده شوکه و نگران شده، به دفتر بند مراجعه کرده و اعلام نگرانی کرده‌ایم اما خشونت فیزیکی ” علیه زنان آن چنان شدت گرفته که اطلاع و اعتراض کاری از پیش نمی‌برد.
بیش از سه ماه پیش شاهد ورود زنی حدود ۷۰ سال بودیم که شب بازداشت آنقدر ضرب و شتم شده بود که سیاهی دور چشمش ، کبودی صورت و بدنش تا ۲۵ روز بعد که با قرار وثیقه رفت کشیده نشد. او از ناحیه سر ضربههای ترسناکی خورده بود که نگران آسیب در ناحیه سر بود.
همان زمان دختری ۲۰ ساله وارد بند شد که مدتها از درد در ناحیه دنده‌ها شاکی بود. شب بازداشت در خیابان توسط ماموران مرد ضرب و شتم شده بود پزشک بهداری اوین، آسیب دیدگی در ناحیه دنده‌اش را تایید کرد.
یک ماه پیش دختری وارد بند شد. گونه اش ورم و جراحت داشت. بازوها و دستهایش پر از کبودی بود. پزشک بهداری گفته بود که استخوان گونه مو برداشته است. او موقع غذا خوردن ناله‌اش بلند میشد. ماموری به صورتش ضربه زده و ماموری دیگر با دستش دو طرف فکش را فشار داده ارواره اش صدا داده و قادر به جویدن راحت نبود.
چند هفته پیش دختری با ساق پا، شانه و دستهای کبود وارد بند شد، بچه ها دورش ایستاده بودند و کبودی هایش را نشان می‌داد ضرب و شتم شدیدی شده بود و مرتب میگفت فکر می کردم پایم شکسته است.
زنی دیگر از راه رسید. اولین سوالم طبق معمول این بود که از خانه آورده‌اند یا سلول؟ گفت یک روز در جایی بودم که مردهای مامور سیلی به صورت و لگد به شکمم میزدند و تهدیدم می کردند و من هر چه سلول را نگاه کردم حتی دوربین هم نبود پس از آن به وزرا و بعد به اینجا منتقل شدم. او چند روز بعد برای بازجویی به بند ۲۰۹ اوین منتقل شد.
در حالی که به دلایل متعدد سیاسی – امنیتی تعداد بسیار بسیار محدودی از بازداشت شدگان به بند زنان زندان اوین منتقل میشود طی سه ماه گذشته شاهد مواردی از ضرب و شتم و جرح شدید بوده ایم. بازداشتیهای بی نام و نشان که به دلیل تحت تعقیب، محاکمه و در تهدید بودن، برخوردهای خشونت بار و فیزیکی را رسانه‌ای نمی‌کنند و خانواده‌ها نیز از بازگو کردن آن اجتناب می‌کنند در معرض تهاجم” فيزيكى خشونت بار نیروهای امنیتی هستند.
من به عنوان یکی از شاهدان اعمال خشونت هولناک و کشنده فیزیکی توسط حکومت علیه زنان معترض اعلام میکنم که اعمال این سطح از خشونت فیزیکی در محل بازداشت و بازداشتگاههای غیر قانونی شکنجه‌های سیستماتیک برای ایجاد ارعاب و وحشت است که میتواند فجایع جبران ناپذیری را رقم بزند خشونتی که طی ماههای گذشته شاهد شدت گرفتن آن بوده ایم.
از هموطنان شجاع، مجامع بین المللی حقوق بشر نهادهای زنان و فمنیستهای جهان، روزنامه‌نگاران و نویسندگان از جمله از گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل تقاضا دارم مانع تشدید و تداوم خشونتهای “رمرگبار حکومت علیه زنان معترض ایران شوند.
حکومت بداند که تشدید خشونت و سرکوب، نه تنها “اراده مردم برای گذار” از نظام دینی استبدادی را سست نخواهد کرد، بلکه راهی جز آن را پیش روی مردم باقی نخواهد گذاشت.