بامداد روز چهارشنبه ۱۴۰۳، حکم اعدام خسرو باباولدینی، زندانی ۶۵ ساله اهل روستای سرماج حسینخانی از توابع شهرستان هرسین، در زندان مرکزی کرمانشاه به اجرا درآمد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، باباولدینی ۱۰ سال پیش به اتهام قتل عمد بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.
او حدود ۳۰ سال پیش در جریان یک نزاع منجر به قتل، به این جرم متهم و به مدت ۲۰ سال به صورت مخفیانه زندگی کرده بود.
این زندانی متاهل و دارای چهار فرزند بود. خبر اعدام او تاکنون توسط منابع رسمی یا رسانه‌های داخل ایران اعلام نشده است.
اعدام مجازاتی غیرقابل برگشت است. در صورت اثبات بی‌گناهی فرد بعد از اجرا، هیچ راهی برای جبران اشتباه و بازگرداندن جان او وجود ندارد.
احتمال وقوع اشتباهات قضایی در پرونده‌های قتل، به ویژه در مواردی که شواهد و مدارک ضعیف یا ناقص هستند، همواره وجود دارد. در این صورت، اجرای حکم اعدام می‌تواند به قصاص معکوس و ظلم به فرد بی‌گناه منجر شود.
در بسیاری از موارد، مجازات اعدام به عنوان تنبیهی نامتناسب با جرم ارتکابی تلقی می‌شود. به عنوان مثال، قتل در شرایطی مانند دفاع مشروع یا جنون، نمی‌تواند مستوجب مجازات مرگ باشد.
اعدام خسرو باباولدینی بار دیگر نگرانی‌ها را در مورد استفاده گسترده از مجازات اعدام در ایران، به ویژه برای جرایم مرتبط با نزاع و درگیری، که بسیاری آن را غیرمتناسب و غیرانسانی می‌دانند، افزایش می‌دهد.