نرگس محمدی، سخنگو و نائب‌رئیس زندانی کانون مدافعان حقوق بشر، با انتشار نامه‌ای خطاب به گزارشگر ویژه سازمان ملل، نسبت به نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی هشدار داد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی؛ نرگس محمدی در این نامه که مخاطب آن جاوید رحمان است، در خصوص اعمال سرکوب‌های بی‌رحمانه، بازداشت‌های فراقانونی و محکومیت‌های ظالمانه علیه کنشگران سیاسی و مدنی در ایران اعتراض کرده و خواهان تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی شده است.
متن کامل نامه خانم محمدی که نسخه ای از آن در اختیار کمپین قرار گرفته است عینا در ادامه می آید:
رهبران کانون صنفی معلمان و ده‌ها فعال معلم مدنی بيش از ۷۵ روز است که در سلول‌های انفرادی بندهای امنيتی وزرات اطلاعات تحت فشار هستند.
این در حالی است که فعالان کارگری نيز همزمان در سلول‌های انفرادی نگهداری می‌شوند و معنای ديگر آن سرکوب آشکار دو نهاد صنفی تاثيرگذار در عرصه معلمان و کارگران است.
اینجانب که به عنوان فعال حقوق بشر و مدنی طی سه دهه، فعالیت در عرصه مدنی را ادامه داده و به موجب آن تاکنون با ۱۲ بار بازداشت به بیش از ۳۰ سال محکومیت قطعی زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق محکوم شده‌ام، نگرانی خود را از وخامت وضع حقوق بشر در سه محور، خدمت شما اعلام کرده و خواهان توجه و رسیدگی ویژه و به کارگيری اقدامی موثر از سوی شما هستم.
۱- نگهداری متهمان در سلول انفرادی و بی‌خبری و قطع تماس آنها مصداق کامل بارز شکنجه سفید است که توسط قوه قضاییه و نهادهای امنیت عليه فعالان مدنی اعمال می‌گردد.
۲- پيگيری وضعيت افراد بازداشتی و اعدامی و زندانی و تلاش برای تحقق حقوق فردی از جمله دغدغه‌های فعالان و نهادهای حقوق بشری در جهان است، اما روی ديگر سکه زندان و شکنجه فعالان عرصه مدنی، سرکوب و از ریشه کندن نهادهای مستقل مدنی و قدرتمند در ایران است.
هدف جنبش‌های اعتراضی و مبارزات مدنی مستمر و مستقل ما، گذار از نظام استبداد دینی است و برای گذار دموكراتيک نيازمند قدرت‌يابی مردم از طریق قدرت تشکل و سازمان‌یابی و تحقق واقعی جامعه مدنی هستیم.
سرکوب نهادهای مدنی مستقل مردمی به منظور انهدام جامعه مدنی و در نتيجه به تاخیر انداختن و یا غیرممکن کردن دستيابی مردم به دموکراسی و حقوق بشر، يکی از اهداف استراتژيک جمهوری اسلامی است که نتیجه مستقیم و …. آن نقض مستمر حقوق انسان‌ها و در مقیاس بزرگتر و راهبردی‌تر آن تداوم فاجعه تاريخی و بشری يعنی تداوم استبداد دينی در ايران است.
گو این که آزادی و رهايی ما زندانیان، مورد نظر و انتظار ما است، اما واقعیت این است که ما این آزادی را برای تداوم و توسعه بخشیدن به نهادهای مدنی خود می‌خواهیم، چرا که بر این باور هستیم، قدرتمند کردن مردم از طریق قدرتمند کردن نهادهای صنفی مدنی و سياسی در مقابل قدرت استبدادی حکومت راه اساسی است.
لذا از شما تقاضا دارم، با تحت فشار دادن جدی حکومت جمهوری اسلامی، مانع سرکوب و ريشه‌كنی نهادهای مدنی مستقل مردم ایران شوید و از طريق مكانيسم‌های بين‌المللی و حمايتی از این نهادها و فعالان و مبارزان این عرصه، ما را در دستيابی به دستاورد‌های تاريخی خود يعنی تحقق دموكراسی ياری دهيد.